HEALTH.IN.GR
Δευτέρα 09:00
http://pf.pstatic.gr/Pathfinder/News/articles/36/10348836.jpg
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο - Καταναλώνοντας μεγαλύτερες μερίδες υγιεινών τροφίμων μπορείτε να παραμείνετε αδύνατοι, χωρίς να κάνετε στερητικές δίαιτες υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές, σε άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο New England Journal of Medicine.
Οι επιστήμονες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ διαπίστωσαν ότι τα άτομα που αύξησαν την πρόσληψη τροφών με πολλές φυτικές ίνες όπως οι ξηροί καρποί, τα φρούτα, το γιαούρτι και τα λαχανικά, έχασαν βάρος.
Πιστεύουν λοιπόν ότι αυτό το πρότυπο, αφήνει λιγότερο χώρο διαθέσιμο για λιπαρά τρόφιμα.
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε 120.000 άτομα που ετέθησαν υπό ιατρική παρακολούθηση 20 χρόνια.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η τροφή που σχετίστηκε αμεσότερα με την μεγαλύτερη πρόσληψη βάρους ήταν τα πατατάκια. Κάθε επιπλέον ημερήσια μερίδα, συντελούσε σε αύξηση του βάρους κατά 1,3 κιλά κάθε τέσσερα χρόνια.
Όμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και σε άτομα που έτρωγαν επιπλέον μερίδες κρέατος, φρυγανισμένων αρτοσκευασμάτων και ζαχαρωδών ροφημάτων.
Ωστόσο, μικρότερη αύξηση βάρους συνεπαγόταν η κατανάλωση γιαουρτιού, λαχανικών, φρούτων και δημητριακών.
Για παράδειγμα, μια επιπλέον μερίδα γιαουρτιού συντελούσε σε μείωση του βάρους κατά 0,37 κιλά και τα λαχανικά κατά 0,1 κιλό.
Ο Δρ Ντάριους Μοζαφφαριαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας εξηγεί ότι «το φυτικό περιεχόμενο των τροφίμων αυτών εξηγεί το αποτέλεσμα. Η αντίστροφη σχέση τους με την αύξηση του βάρους δείχνει ότι η αύξηση της κατανάλωσης τους μειώνει την πρόσληψη άλλων τροφών με μεγαλύτερο θερμιδικό περιεχόμενο, μειώνοντας τελικά την ποσότητα της ενέργειας που καταναλώνεται. Όσο περισσότερες φυτικές ίνες περιέχει ένα τρόφιμο και όσο βραδύτερα διασπάται, τόσο μειώνεται η πιθανότητα κατανάλωσης μιας τροφής που είναι περισσότερο επεξεργασμένη και ευκολότερη στην πεπτική διάσπαση».
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011
Αλατέριες τέλος!!
Μπουένος Αϊρες, Αργεντινή
Χωρίς αλατιέρες θα στρώνονται στο εξής τα τραπέζια των εστιατορίων του Μπουένος Αϊρες στην Αργεντινή, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της υπερκατανάλωσης αλατιού, που έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες Αργεντινούς να πάσχουν από υπέρταση.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3,7 εκατομμύρια κάτοικοι του Μπουένος Αϊρες, σχεδόν το 25% του συνολικού πληθυσμού, πάσχουν από υπέρταση.
Βάσει των στοιχείων αυτών, κάθε Αργεντινός κατά μέσο όρο καταναλώνει 13 γραμμάρια αλάτι καθημερινά, την ώρα που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το ανώτατο όριο είναι πέντε γραμμάρια.
Έτσι, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η υπερκατανάλωση αλατιού, το υπουργείο Υγείας της χώρας κατέληξε σε συμφωνία με τους εστιάτορες και τους ξενοδόχους να αφαιρέσουν τις αλατιέρες από τα τραπέζια.
Σε περίπτωση, πάντως, που οι πελάτες ζητούν αλάτι, το προσωπικό θα τους φέρνει, αρκεί πρώτα να έχουν δοκιμάσει το φαγητό τους.
Newsroom ΔΟΛ
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231113199
Χωρίς αλατιέρες θα στρώνονται στο εξής τα τραπέζια των εστιατορίων του Μπουένος Αϊρες στην Αργεντινή, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της υπερκατανάλωσης αλατιού, που έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες Αργεντινούς να πάσχουν από υπέρταση.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3,7 εκατομμύρια κάτοικοι του Μπουένος Αϊρες, σχεδόν το 25% του συνολικού πληθυσμού, πάσχουν από υπέρταση.
Βάσει των στοιχείων αυτών, κάθε Αργεντινός κατά μέσο όρο καταναλώνει 13 γραμμάρια αλάτι καθημερινά, την ώρα που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το ανώτατο όριο είναι πέντε γραμμάρια.
Έτσι, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η υπερκατανάλωση αλατιού, το υπουργείο Υγείας της χώρας κατέληξε σε συμφωνία με τους εστιάτορες και τους ξενοδόχους να αφαιρέσουν τις αλατιέρες από τα τραπέζια.
Σε περίπτωση, πάντως, που οι πελάτες ζητούν αλάτι, το προσωπικό θα τους φέρνει, αρκεί πρώτα να έχουν δοκιμάσει το φαγητό τους.
Newsroom ΔΟΛ
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231113199
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
The "Heart Brain"
The "Heart Brain"
Did you know that many scientists and researchers today, along with neurocardiologists, believe that the heart, which maintains a constant two-way dialogue and relationship involving many processes with the brain, contains a brain in its own right.
The heart and brain actually influence one another’s functioning, and though not commonly known, the heart sends a great deal more information to the brain than the other way around. The information it sends includes heart signals that can influence a person’s perception, emotional experience and higher cognitive functions.
Intrinsic cardiac afferent neurons
Dr. J. Andrew Armour first introduced the term heart brain in 1991. Armour showed that the heart’s complex intrinsic nervous system qualified it as a "little brain." This heart brain, the HeartMath book, Science of the Heart, explains "is an intricate network of several types of neurons, neurotransmitters, proteins and support cells like those found in the brain proper. Its elaborate circuitry enables it to act independently of the cranial brain – to learn, remember, and even feel and sense."
One of the most important discoveries HeartMath researchers made in relation to the heart brain, which HeartMath also calls the intelligent heart, is that "intentionally altering one’s emotional state through heart focusing techniques modifies ascending neurological input from the heart to the brain." This suggests that "as people experience sincere positive feeling states, in which the heart’s rhythms become more coherent, the changed information flow from the heart to the brain may act to modify cortical function and influence performance. These findings may also help explain the significant shifts in perception, increased mental clarity and heightened intuitive awareness many individuals have reported when practicing the HeartMath techniques."
And you can experience a new level of personal heart and brain communication by practicing HeartMath techniques and using the emWave® Desktop.
With Care,
Sara Childre
Sara Childre, President
Science of the Heart
P.S. You can view more images of the heart brain here:
www.heartmath.org/research/research-home/our-heart-brain.html.
Did you know that many scientists and researchers today, along with neurocardiologists, believe that the heart, which maintains a constant two-way dialogue and relationship involving many processes with the brain, contains a brain in its own right.
The heart and brain actually influence one another’s functioning, and though not commonly known, the heart sends a great deal more information to the brain than the other way around. The information it sends includes heart signals that can influence a person’s perception, emotional experience and higher cognitive functions.
Intrinsic cardiac afferent neurons
Dr. J. Andrew Armour first introduced the term heart brain in 1991. Armour showed that the heart’s complex intrinsic nervous system qualified it as a "little brain." This heart brain, the HeartMath book, Science of the Heart, explains "is an intricate network of several types of neurons, neurotransmitters, proteins and support cells like those found in the brain proper. Its elaborate circuitry enables it to act independently of the cranial brain – to learn, remember, and even feel and sense."
One of the most important discoveries HeartMath researchers made in relation to the heart brain, which HeartMath also calls the intelligent heart, is that "intentionally altering one’s emotional state through heart focusing techniques modifies ascending neurological input from the heart to the brain." This suggests that "as people experience sincere positive feeling states, in which the heart’s rhythms become more coherent, the changed information flow from the heart to the brain may act to modify cortical function and influence performance. These findings may also help explain the significant shifts in perception, increased mental clarity and heightened intuitive awareness many individuals have reported when practicing the HeartMath techniques."
And you can experience a new level of personal heart and brain communication by practicing HeartMath techniques and using the emWave® Desktop.
With Care,
Sara Childre
Sara Childre, President
Science of the Heart
P.S. You can view more images of the heart brain here:
www.heartmath.org/research/research-home/our-heart-brain.html.
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
Μετά τη λιποαναρρόφηση, τα ψωμάκια απλά μετακομίζουν!!
in.gr » Ειδήσεις » Επιστήμη-Τεχνολογία
RSS : Επιστήμη
Δημοσίευση: 03 Μαϊ. 2011, 21:58
Ουάσινγκτον Η λιποαναρρόφηση αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες αισθητικές επεμβάσεις για «σμιλεμένο» κορμί. Ωστόσο, όπως δείχνει μια νέα μελέτη, μπορεί με τη συγκεκριμένη επέμβαση να σμιλεύεται ένα σημείο του σώματος, ωστόσο …παχαίνουν τα υπόλοιπα.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο ανακάλυψαν ότι έναν χρόνο μετά από υποβολή εθελοντριών σε λιποαναρρόφηση, τα επίπεδα λίπους στον οργανισμό επανέρχονται στην πρότερη κατάστασή τους.
Ωστόσο το συσσωρευμένο λίπος δεν επανεμφανίζεται στις περιοχές του σώματος από τις οποίες είχε αφαιρεθεί –πρόκειται συνήθως για τους γοφούς, το κάτω μέρος της κοιλιάς και τους μηρούς. Αντιθέτως κάνει την εμφάνισή του σε άλλα σημεία και κυρίως στους ώμους, τα χέρια και το επάνω μέρος της κοιλιάς.
Η μελέτη
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές παρακολούθησαν 32 υγιείς γυναίκες μετρίου βάρους οι οποίες βρίσκονταν στα μέσα της δεκαετίας των 30 ετών. Οι 14 εξ αυτών υποβλήθηκαν σε λιποαναρρόφηση κατά την οποία αφαιρέθηκε μέτρια ποσότητα λίπους από τους γοφούς και τους μηρούς τους ενώ οι υπόλοιπες δεν υποβλήθηκαν στη διαδικασία, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Obesity.
Οι ειδικοί προχώρησαν σε μετρήσεις που αφορούσαν την κατανομή του λίπους στο σώμα έξι εβδομάδες μετά την επέμβαση, έξι μήνες μετά την επέμβαση καθώς και έναν χρόνο μετά τη λιποαναρρόφηση.
Όπως προέκυψε, έξι μήνες μετά την επέμβαση οι γυναίκες που είχαν υποβληθεί στη διαδικασία είχαν χάσει το 2,1% του συνολικού λίπους τους, τη στιγμή που στην ομάδα ελέγχου το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 0,28%. Ωστόσο έναν χρόνο μετά τη λιποαναρρόφηση η διαφορά αυτή εξαφανιζόταν.
Μάλιστα το λίπος δεν είχε επιστρέψει στις περιοχές από τις οποίες είχε αφαιρεθεί αλλά σε γενικό πλαίσιο είχε …μεταναστεύσει από τους μηρούς στην κοιλιά.
Απτόητες οι γυναίκες
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι τα ευρήματα δεν φάνηκαν να ανησυχούν ιδιαιτέρως τις συμμετέχουσες στη μελέτη. Όσες είχαν ήδη υποβληθεί σε λιποαναρρόφηση ήταν χαρούμενες σχετικά με το ότι το λίπος είχε εξαφανιστεί από τους «μισητούς» μέχρι πρότινος γοφούς και μηρούς τους, ακόμη και αν είχε εμφανιστεί σε άλλα σημεία του σώματός τους. Παράλληλα περισσότερες από τις μισές γυναίκες της ομάδας ελέγχου αποφάσισαν να προχωρήσουν και εκείνες σε λιποαναρρόφηση την οποία τους είχαν υποσχεθεί οι ειδικοί με …έκπτωση στο τέλος της μελέτης.
Μιλώντας για τα αποτελέσματα της μελέτης του, ο Δρ Ρόμπερτ Έκελ που ήταν ένας από τους επικεφαλής μαζί με τον Τέρι Χερνάντεζ, ανέφερε ότι το λίπος «σε γενικό πλαίσιο μετακόμισε προς τα επάνω» μετά τη λιποαναρρόφηση και κυρίως στο επάνω μέρος της κοιλιάς, αλλά και γύρω από τους ώμους και τους τρικέφαλους των χεριών.
Δεν ξεγελιέται η Φύση
Αναλύοντας τα νέα αποτελέσματα ο Ρούντολφ Λέιμπελ, ερευνητής στο πεδίο της παχυσαρκίας από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη είπε ότι με τη λιποαναρρόφηση καταστρέφονται χειρουργικώς οι δομές κάτω από το δέρμα, γεγονός που πιθανότατα αποτελεί την αιτία για την οποία τα λιποκύτταρα δεν αναπτύσσονται ξανά στα σημεία από τα οποία είχαν αφαιρεθεί. Ο οργανισμός ωστόσο αντισταθμίζει αυτήν την απώλεια αναπτύσσοντας νέα λιποκύτταρα σε άλλες περιοχές. «Πρόκειται για άλλο ένα κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο "δεν μπορούμε να ξεγελάσουμε τη Μητέρα Φύση"» σχολίασε ο Δρ Λέιμπελ.
Υπογραμμίζεται ότι στον άνθρωπο τα λιποκύτταρα πεθαίνουν και αντικαθίστανται από νέα καθόλη τη διάρκεια της ζωής. Οι επιστήμονες έχουν μάλιστα ανακαλύψει ότι τα συγκεκριμένα κύτταρα έχουν χρόνο ζωής περίπου επτά ετών.
Βήμα Science
Newsroom ΔΟΛ
RSS : Επιστήμη
Δημοσίευση: 03 Μαϊ. 2011, 21:58
Ουάσινγκτον Η λιποαναρρόφηση αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες αισθητικές επεμβάσεις για «σμιλεμένο» κορμί. Ωστόσο, όπως δείχνει μια νέα μελέτη, μπορεί με τη συγκεκριμένη επέμβαση να σμιλεύεται ένα σημείο του σώματος, ωστόσο …παχαίνουν τα υπόλοιπα.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο ανακάλυψαν ότι έναν χρόνο μετά από υποβολή εθελοντριών σε λιποαναρρόφηση, τα επίπεδα λίπους στον οργανισμό επανέρχονται στην πρότερη κατάστασή τους.
Ωστόσο το συσσωρευμένο λίπος δεν επανεμφανίζεται στις περιοχές του σώματος από τις οποίες είχε αφαιρεθεί –πρόκειται συνήθως για τους γοφούς, το κάτω μέρος της κοιλιάς και τους μηρούς. Αντιθέτως κάνει την εμφάνισή του σε άλλα σημεία και κυρίως στους ώμους, τα χέρια και το επάνω μέρος της κοιλιάς.
Η μελέτη
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές παρακολούθησαν 32 υγιείς γυναίκες μετρίου βάρους οι οποίες βρίσκονταν στα μέσα της δεκαετίας των 30 ετών. Οι 14 εξ αυτών υποβλήθηκαν σε λιποαναρρόφηση κατά την οποία αφαιρέθηκε μέτρια ποσότητα λίπους από τους γοφούς και τους μηρούς τους ενώ οι υπόλοιπες δεν υποβλήθηκαν στη διαδικασία, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Obesity.
Οι ειδικοί προχώρησαν σε μετρήσεις που αφορούσαν την κατανομή του λίπους στο σώμα έξι εβδομάδες μετά την επέμβαση, έξι μήνες μετά την επέμβαση καθώς και έναν χρόνο μετά τη λιποαναρρόφηση.
Όπως προέκυψε, έξι μήνες μετά την επέμβαση οι γυναίκες που είχαν υποβληθεί στη διαδικασία είχαν χάσει το 2,1% του συνολικού λίπους τους, τη στιγμή που στην ομάδα ελέγχου το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 0,28%. Ωστόσο έναν χρόνο μετά τη λιποαναρρόφηση η διαφορά αυτή εξαφανιζόταν.
Μάλιστα το λίπος δεν είχε επιστρέψει στις περιοχές από τις οποίες είχε αφαιρεθεί αλλά σε γενικό πλαίσιο είχε …μεταναστεύσει από τους μηρούς στην κοιλιά.
Απτόητες οι γυναίκες
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι τα ευρήματα δεν φάνηκαν να ανησυχούν ιδιαιτέρως τις συμμετέχουσες στη μελέτη. Όσες είχαν ήδη υποβληθεί σε λιποαναρρόφηση ήταν χαρούμενες σχετικά με το ότι το λίπος είχε εξαφανιστεί από τους «μισητούς» μέχρι πρότινος γοφούς και μηρούς τους, ακόμη και αν είχε εμφανιστεί σε άλλα σημεία του σώματός τους. Παράλληλα περισσότερες από τις μισές γυναίκες της ομάδας ελέγχου αποφάσισαν να προχωρήσουν και εκείνες σε λιποαναρρόφηση την οποία τους είχαν υποσχεθεί οι ειδικοί με …έκπτωση στο τέλος της μελέτης.
Μιλώντας για τα αποτελέσματα της μελέτης του, ο Δρ Ρόμπερτ Έκελ που ήταν ένας από τους επικεφαλής μαζί με τον Τέρι Χερνάντεζ, ανέφερε ότι το λίπος «σε γενικό πλαίσιο μετακόμισε προς τα επάνω» μετά τη λιποαναρρόφηση και κυρίως στο επάνω μέρος της κοιλιάς, αλλά και γύρω από τους ώμους και τους τρικέφαλους των χεριών.
Δεν ξεγελιέται η Φύση
Αναλύοντας τα νέα αποτελέσματα ο Ρούντολφ Λέιμπελ, ερευνητής στο πεδίο της παχυσαρκίας από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη είπε ότι με τη λιποαναρρόφηση καταστρέφονται χειρουργικώς οι δομές κάτω από το δέρμα, γεγονός που πιθανότατα αποτελεί την αιτία για την οποία τα λιποκύτταρα δεν αναπτύσσονται ξανά στα σημεία από τα οποία είχαν αφαιρεθεί. Ο οργανισμός ωστόσο αντισταθμίζει αυτήν την απώλεια αναπτύσσοντας νέα λιποκύτταρα σε άλλες περιοχές. «Πρόκειται για άλλο ένα κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο "δεν μπορούμε να ξεγελάσουμε τη Μητέρα Φύση"» σχολίασε ο Δρ Λέιμπελ.
Υπογραμμίζεται ότι στον άνθρωπο τα λιποκύτταρα πεθαίνουν και αντικαθίστανται από νέα καθόλη τη διάρκεια της ζωής. Οι επιστήμονες έχουν μάλιστα ανακαλύψει ότι τα συγκεκριμένα κύτταρα έχουν χρόνο ζωής περίπου επτά ετών.
Βήμα Science
Newsroom ΔΟΛ
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Η παχυσαρκία αποδεικνύεται «κοινωνικά μεταδοτική»
Η παχυσαρκία αποδεικνύεται «κοινωνικά μεταδοτική»
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=820044
Ουάσινγκτον
Αν είστε παχύς, μπορείτε τώρα να ρίξετε το φταίξιμο στους φίλους σας. Μεγάλη μελέτη στις ΗΠΑ δείχνει ότι το βάρος των φίλων μας παίζεισημαντικό ρόλο στον κίνδυνο παχυσαρκίας, ίσως σημαντικότερο και από το ρόλο των γονιδίων.
H έρευνα, που δημοσιεύεται την Πέμπτη στο έγκριτο New England Journal of Medicine, δείχνει ότι η πιθανότητα να γίνει παχύσαρκος ένας άνθρωπος αυξάνεται κατά 57% αν ένας φίλος του είναι επίσης παχύσαρκος. Ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 40% από τα παχύσαρκα αδέλφια και κατά 37% από τους παχύσαρκους συζύγους.
Η διαπίστωση αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν γενικά φίλους που τους μοιάζουν στον τρόπο ζωής -η επίδραση είναι υπερβολικά έντονη. Αν και ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει άγνωστος, οι ερευνητές υποθέτουν ότι το κοινωνικό περιβάλλον επηρεάζει τις απόψεις μας για το ποιο είναι αποδεκτό βάρος.
Τη μελέτη υπογράφουν ο Τζέιμς Φάουλερ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και ο ελληνικής καταγωγής Νικόλας Χριστάκης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
Οι ερευνητές μελέτησαν ένα δίκτυο 12.000 συγγενών και φίλων που εξετάζονταν ανά διαστήματα επί 32 χρόνια, στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης μελέτης για καρδιολογικά θέματα.
Το βάρος του κάθε εξεταζόμενου επηρέαζε ξεκάθαρα το βάρος των φίλων του. Κατά μέσο όρο, όταν κάποιος έπαιρνε 8 κιλά, οι στενότεροι φίλοι του έπαιρναν 2 κιλά.
Η επίδραση ήταν μάλιστα εντονότερη ανάμεσα σε φίλους του ίδιου φύλου. Σε αυτή την περίπτωση, ο κίνδυνος παχυσαρκίας αυξανόταν αρκετά περισσότερο, περίπου κατά 71%.
Μια από τις υποθέσεις που διατυπώνουν οι ερευνητές είναι ότι «περιοχές του εγκεφάλου που αντιστοιχούν σε ενέργειες όπως η κατανάλωση τροφής ίσως ενεργοποιούνται όταν αυτές οι ενέργειες παρακολουθούνται σε άλλους».
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=820044
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=820044
Ουάσινγκτον
Αν είστε παχύς, μπορείτε τώρα να ρίξετε το φταίξιμο στους φίλους σας. Μεγάλη μελέτη στις ΗΠΑ δείχνει ότι το βάρος των φίλων μας παίζεισημαντικό ρόλο στον κίνδυνο παχυσαρκίας, ίσως σημαντικότερο και από το ρόλο των γονιδίων.
H έρευνα, που δημοσιεύεται την Πέμπτη στο έγκριτο New England Journal of Medicine, δείχνει ότι η πιθανότητα να γίνει παχύσαρκος ένας άνθρωπος αυξάνεται κατά 57% αν ένας φίλος του είναι επίσης παχύσαρκος. Ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 40% από τα παχύσαρκα αδέλφια και κατά 37% από τους παχύσαρκους συζύγους.
Η διαπίστωση αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν γενικά φίλους που τους μοιάζουν στον τρόπο ζωής -η επίδραση είναι υπερβολικά έντονη. Αν και ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει άγνωστος, οι ερευνητές υποθέτουν ότι το κοινωνικό περιβάλλον επηρεάζει τις απόψεις μας για το ποιο είναι αποδεκτό βάρος.
Τη μελέτη υπογράφουν ο Τζέιμς Φάουλερ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και ο ελληνικής καταγωγής Νικόλας Χριστάκης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
Οι ερευνητές μελέτησαν ένα δίκτυο 12.000 συγγενών και φίλων που εξετάζονταν ανά διαστήματα επί 32 χρόνια, στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης μελέτης για καρδιολογικά θέματα.
Το βάρος του κάθε εξεταζόμενου επηρέαζε ξεκάθαρα το βάρος των φίλων του. Κατά μέσο όρο, όταν κάποιος έπαιρνε 8 κιλά, οι στενότεροι φίλοι του έπαιρναν 2 κιλά.
Η επίδραση ήταν μάλιστα εντονότερη ανάμεσα σε φίλους του ίδιου φύλου. Σε αυτή την περίπτωση, ο κίνδυνος παχυσαρκίας αυξανόταν αρκετά περισσότερο, περίπου κατά 71%.
Μια από τις υποθέσεις που διατυπώνουν οι ερευνητές είναι ότι «περιοχές του εγκεφάλου που αντιστοιχούν σε ενέργειες όπως η κατανάλωση τροφής ίσως ενεργοποιούνται όταν αυτές οι ενέργειες παρακολουθούνται σε άλλους».
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=820044
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
